آرش میراسماعیلی پس از حضور در جلسه تودیع حمید سجادی، وزیر سابق ورزش و جوانان و معارفه کیومرث هاشمی به عنوان سرپرست جدید این وزارتخانه در جمع خبرنگاران حاضر شد و صحبت‌های مفصلی را در خصوص این جابجایی انجام داد.

*کابینه سجادی تحمیلی بود
باید به سجادی خسته نباشید و خداقوت گفت. این انتخاب اول رئیس جمهور برای وزارت ورزش بحق بود، زیرا سجادی فردی قهرمان، تحصیل‌کرده، ورزشی و... بود. همه ما نیز از این انتخاب حمایت کرده و خوشحال شدیم، اما اکنون متاسف هستیم از این بابت که شاید عملکرد کابینه‌ تحمیلی‌اش خوب نبود.

*جنجال‌ها در معاونت قهرمانی وزارت باعث موضع‌گیری مجلس شد
اگر این اتفاق نمی‌افتاد و خودش تصمیم‌گیری می‌کرد، شاید اتفاقات خوبی برای سجادی رقم می‌خورد و عملکرد بسیار خوب می‌شد. طبیعی است تنها گزینه تحصیل‌کرده و ورزشی به وزارت ورزش آمد و همه ما خوشحال شدیم، اما گروه‌های مختلف فشارهایی آوردند که شاید کابینه سجادی متعلق به خودش نبود. آسیب و جنجال‌هایی به ویژه در حوزه معاونت قهرمانی وجود داشت که سبب موضع‌گیری مجلس شد. شاید کابینه سجادی نتوانست تعامل خوبی با مجلس داشته باشد و به نوعی این امر سبب شد او سه کارت زرد از مجلس بگیرد. امروز هم روز بدی برای ورزش بود و هم روزی خوب.

* بگذارند هاشمی با کابینه خودش کار کند
از این بابت که همه ما همیشه دوست داریم فردی که در وزارت ورزش حضور دارد، ورزشی باشد. کیومرث هاشمی، انتخاب دوم رئیس جمهور بود. باید از وی تشکر کنیم زیرا خاک ورزش را خورده، استخوان خردکرده ورزش و نامی آشنا برای ورزش و ورزشکاران است. همه از این انتخاب خوشحال هستیم اما خوشحال‌تر می‌شویم که دوستان عزیز سیاسی، گروه‌ها، جناح‌ها و نهادهای مرتبط اجازه بدهند او با کابینه خودش کار کند و کابینه و معاونت به هاشمی تحمیل نکنند.
آسیبی که سجادی دید، باید آسیب‌شناسی شود. این آسیب از جانب خودش نبود زیرا سجادی فردی بسیار متین، متواضع و پرکار بود اما شاید کابینه‌اش آسیبی جدی به او زد. امیدواریم دوستان سیاسی این اجازه را بدهند هاشمی خودش اعضای کابینه و معاونت‌هایش را انتخاب کند تا آنها هم کار کنند. فرصت زیادی نداریم. کمتر از 2 ماه دیگر بازی‌های آسیایی را پیش رو داریم و پس از آن هم المپیک در پیش است. کار بسیار سخت است و فدراسیون‌ها نیاز به حمایت دارند.

* حال پولادگر خوب نیست!
حال پولادگر مقداری خوب نیست و حال و روز مساعدی ندارد. امیدوارم در این روزها مقداری حالش بهتر شود! برای او آرزوی سلامتی دارم. فکر می‌کنم آدم وقتی می‌رود، باید اسم نیکی از خودش به جا بگذارد. برای او پیامک فرستادم. همیشه برای خودم دعا می‌کنم اگر قرار است میزی را ترک کرده یا از جایگاهی بروم، چشمان پشت سر من اشکی باشد نه اینکه چشم‌های دیگران خوشحال باشد و برای این اتفاق شیرینی پخش کنند.
امیدوارم ما که ادعای دین، دیانت و برخی ریاکاری‌ها را داریم، معتقد به برخی مسائل باشیم و شرایطی پیش نیاوریم که بعدها اگر با یک نفر چشم در چشم شدیم، نتوانیم به او نگاه کنیم. گردن من از او مو باریک‌تر بود. با یک رأی قضایی و یک شکایت خصوصی از کار تعلیق شدم . به این رأی گردن نهادم. همه دیدند سکوت کردم و در این قضیه مطیع بودم اما با یک دستور اکید قضایی مبنی بر اینکه رفع تعلیق شده و به کار خود بازگردم، آمدم.

* پولادگر هنوز به تکواندو چشم دارد
همه دیده‌اند پولادگر بیشتر مواقع عداوت و کینه‌ورزی دارد. همه رفتارهایش را در مجامع مختلف دیده‌ایم. سجادی و جامعه ورزش از ناحیه او ضربه خوردند. پولادگر هنوز هم به تکواندو چشم دارد و این خیلی بد است. برای مقامی که به عنوان معاونت وزارت ورزش باید به یک چشم به همه رشته‌ها نگاه کند، خوب نیست با یک سری قهرمانانی که جایگاه و تخصص‌شان در یک فدراسیون است، بد باشیم. ما خاک ورزش را خورده‌ایم و به آن نچسبیده‌ایم. مدال‌ها، تلاش و زحمات ما به آن صندلی جایگاه می‌دهد. 
این دوستان جایگاهشان بر مبنای سفارش است و با سفارش می‌آیند و روی صندلی می‌نشینند. این صندلی را هم دوست دارند. افرادی مثل پولادگر 20 سال در تکواندو بودند اما در روزهای آخر برای جامعه این رشته، پذیرشی نداشتند.

باید قبول کنیم یک قهرمان، تحصیلکرده و افتخار ورزش ایران به تکواندو آمده است اما همه رفتارهای پولادگر را با هادی ساعی دیدیم.